Ο Καθεδρικός ναός της Αγίας Τριάδας

Top 10

«Μα πού βρίσκομαι, σε νησί;»...Δεν είσαι ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που έχει κάνει, φωναχτά ή νοερά, την ερώτηση! Το 2022 το Μικρολίμανο άλλαξε πρόσωπο και, επί δημαρχίας Γιάννη Μώραλη, αναδείχθηκε και έγινε ακόμη πιο αγαπημένο σημείο αναψυχής και περιπάτου. Μια αληθινή θαλασσινή ανάσα!

Οι εικόνες που χαρίζει από ψηλά είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Και σίγουρα θα χρειαστείς πολλά λεπτά βίντεο για να αποτυπώσεις την πιο κοσμοπολίτικη, πολυσύχναστη και πολυαγαπημένη περιοχή των Πειραιωτών: Το Πασαλιμάνι. Τα πλάνα είναι αμέτρητα: Προβλήτες, όπου δένουν από βάρκες μέχρι πολυτελή κότερα. Καφέ και εστιατόρια με θέα στα σκάφη και τη θάλασσα. Φοίνικες, το εμβληματικό Ρολόι, η πλατεία Κανάρη, η μαρίνα Ζέας με το Ναυτικό Μουσείο, η πλατεία Αλεξάνδρας. Και ο πανταχού παρών ήλιος που κάνει αντανακλάσεις στη θάλασσα. Μια ατέλειωτη «περατζάδα» πλάι στο νερό, με ένα φαρδύ, ασφαλές πεζοδρόμιο για τις οικογένειες, και παγκάκια για ανάπαυλα, ή καφέ στο χέρι. Συχνά, μάλιστα, διοργανώνονται εκθέσεις από τον Δήμο -όπως βιβλίου, λουλουδιών, ελληνικής διατροφής και άλλα.

Ακολούθησέ μας για να ανακαλύψεις την διάσημη συνοικία της Καστέλλας και τον λόφο του Προφήτη Ηλία με το θέατρο Βεάκειο. Ξέρουμε όλα τα ...μυστικά και θα σου δώσουμε λεπτομερείς οδηγίες για να περιηγηθείς στον λαβύρινθο από τα σοκάκια και τα σκαλιά, να θαυμάσεις τα νεοκλασικά και να βρεις τα σημεία πανοραμικής θέας στην ακτογραμμή του Πειραιά και της Αθηναϊκής Ριβιέρας.

Ζεστά ακόμη από τον ήλιο, τα βράχια της Πειραϊκής, με τον όρμο της Αφροδίτης όπου υψώνεται ο Σταυρός και το «νησιώτικο» εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, σας προσκαλούν για να κάνετε στάση. Όπως και οι θαλασσινές γεύσεις στα εστιατόρια και τις ταβέρνες απέναντι από την ακτή. Όσο για μπάνιο, δεν χρειάζεται να πάτε μακριά: Η παραλία της Φρεαττύδας, με την οργανωμένη πλαζ, είναι ένας μικρός καλοκαιρινός παράδεισος, μέσα στην πόλη. Νιώθετε ανανεωμένοι και περιμένετε… Και να, ο ήλιος γέρνει προς τη δύση του και στον ουρανό εμφανίζεται μια χρωματική παλέτα που δύσκολα περιγράφεται με λόγια...

Οι συλλογές του θα σας προσφέρουν μια αντιπροσωπευτική εικόνα της ιστορίας της πόλης, η οποία στην αρχαιότητα γνώρισε μεγάλη ακμή, ως εμπορικό κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου και πολεμικός ναύσταθμος της αρχαίας Αθήνας. Το τριώροφο μουσείο σχεδιάστηκε το 1960 και θεμελιώθηκε το 1966.

Ενημερωθείτε από το ημερολόγιο για τις εκδηλώσεις στην περιοχή μας.

Η ναυτική ιστορία και παράδοση από την προϊστορική εποχή ως τις μέρες μας ζωντανεύει σε αυτό το εξαιρετικό μουσείο του Πειραιά. Τα εγκαίνια του Ναυτικού Μουσείου σε αυτό το κτίριο της μαρίνας Ζέας έγιναν το 1969. Οι χώροι των εκθέσεων φθάνουν τα 1.700 τ.μ. με περισσότερα από 2.500 αντικείμενα ταξινομημένα χρονολογικά και θεματικά.

Ποιος θα το έλεγε ότι ανάμεσα σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και αποθήκες μιας από τις πιο ανεπτυγμένες βιομηχανικές ζώνες του 19ου και του 20ου αιώνα, θα ... χωρούσε τον 21ο αιώνα η μοντέρνα τέχνη; Και όμως έτσι έγινε! Και οι περιοχές κοντά στο λιμάνι και την Ακτή Κονδύλη άρχισαν να γίνονται ένας συναρπαστικός πολιτιστικός προορισμός. Οι γκαλερί και οι πολυχώροι (όπου οργανώνονται και πρωτότυπα events) συγκεντρώνονται στην περιοχή της Αγίου Διονυσίου και του Παπαστράτειου -κυρίως στις οδούς Πολυδεύκους, Κάστορος, Μεσολογγίου, Γραβιάς.

Έχετε αποβιβαστεί από το κρουαζιερόπλοιό σας, ή ετοιμάζεστε να σαλπάρετε αύριο και θέλετε να γνωρίσετε τον Πειραιά; Ήρθατε για διακοπές στην Αθήνα και θέλετε να δείτε το λιμάνι της; ‘Η, απλά μένετε στην Αττική και έχετε διάθεση να εξερευνήσετε τον Πειραιά όπου συνήθως έρχεστε για διασκέδαση;

Ιστορία

Το όραμα του Θεμιστοκλή για την ανάπτυξη της Αθήνας ως ναυτικής υπερδύναμης χάρη στον Πειραιά με τα τρία φυσικά του λιμάνια τα οποία οχυρώθηκαν, περιλάμβανε και την ανάπτυξη του εμπορικού λιμανιού: Του Κανθάρου (Mεγίστου, σύμφωνα με τον Παυσανία) που είναι το σημερινό κεντρικό λιμάνι της πόλης. Η συνολική έκτασή του στην αρχαιότητα ήταν μεγαλύτερη από τη σημερινή. Οι άκρες των θαλάσσιων τειχών κατέληγαν στις δύο ακτές (Ακρωτήριο και Ηετιώνεια) με οχυρούς πύργους που συγκρατούσαν αλυσίδες (κλείθρα) για να κλείνουν και να αποτρέπουν αιφνιδιασμούς των εχθρών.

Στη Ρωμαϊκή περίοδο ο Πειραιάς και η Αθήνα διαχωρίστηκαν. Στα χρόνια αυτά ο Πειραιάς όχι μόνο παρήκμασε, αλλά λόγω της συμμαχίας της Αθήνας με τον Μιθριδάτη και μετά από μακροχρόνια πολιορκία, το 86 π.Χ., οι Ρωμαίοι υπό τον Σύλλα κατέστρεψαν την πόλη και την έκαψαν μαζί με τους νεόσοικους και τη σκευοθήκη. Οι λίγοι κάτοικοι που παρέμειναν κατοικούσαν κοντά στο λιμάνι και στο ναό του Σωτήρος Διός.

Από τον 19ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας η ιστορία του λιμανιού είναι τόσο πλούσια σε γεγονότα και σημαντική για το εμπόριο και τη βιομηχανία της Ελλάδας που δύσκολα κλείνεται σε μερικές γραμμές. Ας επιλέξουμε τα εξής: Πότε ξεκινά το ενδιαφέρον για το λιμάνι τον 19ο αιώνα; Το 1834, με τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα από το Ναύπλιο, το νεοσύστατο κράτος στρέφεται στην ανάπτυξη του λιμανιού. Έρχονται οι Χιώτες από τη Σύρο- πλούσιες οικογένειες που θα γίνουν οι ανερχόμενη εμπορική και βιομηχανική αστική τάξη του Πειραιά-, και οι Υδραίοι.

Γαστρονομία

H πόλη-λιμάνι του Πειραιά είναι συνώνυμο του ταξιδιού, των διαφορετικών πολιτισμών, της πολυμορφίας. Η γεύση ως έκφραση του πολιτισμού δεν θα μπορούσε παρά να μας ταξιδεύει στο πολυποίκιλο παρελθόν αυτής της πόλης, στην παράδοση και στη διαφορετικότητα των ανθρώπων που έζησαν εδώ: Tων Πειραιωτών από όλες τις κοινωνικές τάξεις, των ανθρώπων που ήρθαν από τα νησιά, των προσφύγων από τη Μικρά Ασία, των αλλοδαπών και πρόσφατα των σεφ που επέλεξαν τα τελευταία χρόνια τον Πειραιά για να συνδυάσουν τις παραδοσιακές συνταγές με τη διεθνή κουζίνα, σε μενού που εντυπωσιάζουν με την ευρηματικότητα και την τόλμη τους.

Η γαστρονομική ταυτότητα της πόλης έχει «σφραγίδες» που ενώνουν το χθες με το σήμερα, και για πολλούς εκπέμπει τη νοσταλγία για τις αυθεντικές γεύσεις, για το αγνό παρελθόν. Πάμε να πάρουμε μια ...γεύση από Πειραιά!

Ο Πειραιάς στον Κινηματογράφο

Δραματικές και κωμικές ταινίες του 1950-1960 που άφησαν εποχή στον ελληνικό κινηματογράφο περιλαμβάνουν σκηνές που γυρίστηκαν στο λιμάνι του Πειραιά, στο Πασαλιμάνι, στην Καστέλλα. ‘Η, για χάρη της πλοκής, αναπαράγουν σε στούντιο τη συνοικία της Τρούμπας, όπως έγινε στη «Λόλα» και στα «Κόκκινα φανάρια».

Η διασημότερη και σπουδαιότερη ταινία όλων είναι, φυσικά, το «Ποτέ την Κυριακή», σε σενάριο-σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν. Η Μελίνα Μερκούρη ως Ίλια τραγούδησε (και μάλιστα μπροστά σε μια φωτογραφία της ομάδας του Ολυμπιακού!) το πασίγνωστο «Τα παιδιά του Πειραιά» του Μάνου Χατζηδάκι που κέρδισε Όσκαρ πρωτότυπου τραγουδιού τον Απρίλιο του 1961-ωστόσο ο συνθέτης αρνήθηκε να το παραλάβει. Κανένα άλλο ελληνικό τραγούδι του κινηματογράφου δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει σε διεθνή επιτυχία και είναι αυτό με τις περισσότερες διασκευές σε όλο τον κόσμο. Η Μελίνα κέρδισε βραβείο καλύτερου γυναικείου ρόλου στις Κάννες. H δίγλωσση ταινία του Ντασέν είναι ένας ...ύμνος στον Πειραιά της εποχής που περνάει μπροστά από τον φακό. Τα καρνάγια, το λιμάνι, τα καφενεία, τα ρεμπετάδικα, τα πλοία του 5ου στόλου -όλα απεικονίζουν έναν χαρούμενο και εξιδανικευμένο Πειραιά με ανθρώπους που δεν διστάζουν να χορέψουν το περίφημο συρτάκι, κάθε στιγμή! Μια ανεπανάληπτη διαφήμιση της πόλης (και του Ολυμπιακού, καθώς σε άλλη σκηνή η Μελίνα φοράει τη φανέλα με το νούμερο 4) σε όλο τον κόσμο, που άφησε εποχή.